بازی آینه‌ها (۱)
۱۴۰۱-۰۶-۰۸
بدون دیدگاه
بازی آینه‌ها (۱) «از چهل‌و‌پنج‌سال پیش؟ نوزده؟ دوازده؟ یا پنج‌سال پیش؟ دقیقا کی؟ چند سال پیش؟ چند سال دیگر؟» از کی فهمید. خودش هم نمی‌دانست.
داستان بازی: آزاد نویسی
هاناتان؛ مرغِ رويابين
۱۴۰۱-۰۵-۱۸
7 دیدگاه
آخرین دقایق نیمه‌شب بود. همان لحظاتی که می‌گویند تاریکی به اوج سیاهی خود می‌رسد. از دوردست‌ها صدای برخورد امواج دریا به صخره‌های سنگی به
قلم زدنی با قلم‌زنی…
۱۴۰۱-۰۵-۰۱
5 دیدگاه
با خودم لج كرده‌ام؛ ذهنم آبستن داستان‌ها و قصه‌های بسیار است. دستانم تشنه‌ی قلم زدن و نوشتن واژه‌ها… اما چونان كه بخواهي كودك خواهانِ پفك
فتح حمام
۱۴۰۱-۰۴-۲۱
17 دیدگاه
-اینک اینجا ما دو زن از دو دنیای بیگانه دو زن از دو دنیای آشنا… دو زن، همخون، از هم جدا و به هم
آسمان بار امانت نتوانست کشید
۱۴۰۱-۰۳-۰۵
23 دیدگاه
ابرهاي سفید گفتند بياييد بازي كنيم. شكل درست كنيم. آدم‌ها را سرگرم كنيم. ابر سياه گفت : بيخود تلاش نكنيد. تا بلايي نازل نشود آدم‌ها
می‌گن!
۱۴۰۱-۰۲-۲۸
4 دیدگاه
مي‌گن لخت مادرزاد توي اتاق خواب يك زن شوهردار سكته كرده… تا بخوان برسوننش به بيمارستان، جان به جان آفرين تسليم كرده… چه مرگ افتضاحي…
انگار که نیستی…
۱۴۰۱-۰۲-۲۴
13 دیدگاه
چو هستی، خوش باش… چشم‌هاتو ببند و فرض کن همین الان همین لحظه مُردی… اولش ممکنه فکر کنی: کارهام؟ احتمالا بچه هام؟ شوهرم؟ زنم؟ مادرم؟
فقط چند ساعت بیشتر…
۱۴۰۱-۰۲-۰۴
16 دیدگاه
ساعت قدیمی روی دیوار، سال‌ها بود که ثانیه‌شمار نداشت. پرنده‌ی کوچک درون شکمش مدت‌ها بود که فقط صبح ها هفت بار کو کو می‌کرد و
هنرمند: واسطه‌‌ی سخاوتمند…
۱۴۰۱-۰۲-۰۲
10 دیدگاه
فرمیر نقاش این تابلو ( دختری با گوشواره مروارید) که در فقر مرد و در دوران زنده بودنش از هنرش هیچ پولی در نیاورد!
دی سگ …!
۱۴۰۱-۰۱-۲۵
10 دیدگاه
دی سگ با دوربین همی گشت دور شهر کز آدم و انسان ملولم و حیوانم آرزوست!
نقاد از منظر چخوف
۱۴۰۰-۱۲-۱۳
5 دیدگاه
چخوف نویسنده روسی نقادان را چون خرمگس هایی می‌داند که روی پیکر اسب می نشینند و اورا نیش میزنند و از شخم کردن زمینی باز
هوا که نیست گاز را باید نفس کشید: کُلاژ ِباغ ملی
۱۴۰۰-۱۲-۰۹
11 دیدگاه
دخترک کوچه بابل را که خواند، در طنین آوار کاجی که میان جیغ کلاغ بر خاک می افتاد، کتاب را بست. سیگار نصفه نیمه صاف