• مي‌گن لخت مادرزاد توي اتاق خواب يك زن شوهردار سكته كرده… تا بخوان برسوننش به بيمارستان، جان به جان آفرين تسليم كرده…
• چه مرگ افتضاحي…
• آره واقعا … آدم اگه فکر کنه موقع انجام گندکاریاش ممکنه بمیره و حیثیت دروغینش به باد بره دست به خیلی کارا نمی‌زنه…
• آدم وقتی مرد، دیگه مرده … چه اهمیتی داره دیگران چی فکر کنند… زنش وقتي ماجرا رو فهميده چي كار كرده؟
• هيچي! چي كار كنه؟به روي خودش نياورده! مثل حكومت‌ها كه گه کاریاشونو به روي خودشون نميارن و چنان محكم به دروغاشون مي‌چسبن كه آدم به خودش شک کنه و فك كنه حرفايي كه راجع به كثافتكارياشون مي‌زنند يه توهم توطئه بيشتر نيس!
• چی بگم … حالا شايد اينام فقط حرف باشه… كي مي‌دونه؟ به نظرم هیچ کس هیچ وقت نمی‌فهمه حقیقت چیه …
• اگه من از خليل شنيده باشم كه اعزامي صد و پونزده به خونه اون زنه بوده باشه چي؟
• خب اون وقت يه چيزي… حالا واقعا از خليل شنيدي؟

پ ن: اولین بشقاب قلم‌زنی… 😉