English

اشتراک گذاری

اشتراک گذاری در facebook
اشتراک گذاری در twitter
اشتراک گذاری در linkedin
اشتراک گذاری در whatsapp
اشتراک گذاری در telegram

زمان

۱۴۰۰-۰۹-۲۴

کتابی که دارم ترجمه می‌کنم با این جملات شروع می‌شود:

“معتقدم سرمایه‌ی اصلی من (که باید از آن مراقبت کنم و حتی پرورشش دهم) ناامنی عمیق فکری من است…”

اما من معتقدم که  سرمایه‌ی من (که تنها می‌توانم قدرش را بدانم و حتی نمی‌توانم بیشترش کنم) زمان است؛

  • زمان!

به نظر خیلی‌ها شاید پول مهم‌تر باشد (پول مهم است نه مهم‌تر! تا اندازه‌ای که او در خدمت ما باشد نه ما در  خدمت او – عمدا او استفاده کردم چون مدت‌هاست که باور دارم شخص شخیص زندگی همه‌مان شده)؛

یا به باور برخی شاید اعتبار، شهرت، شغل و …

اما  مدتی است (بخصوص در دوره‌ی کرونا) فهمیده‌ام که زمان چقدر برایم مهم است:شاید چون بخش عمده‌ای از کارهای بیهوده،ارتباطات بیهوده و رفت و آمدهای بیهوده را از زندگی‌مان حذف کرد و ما بیهودگی صرف زمان برای خیلی کارها را در عمل تجربه کردیم؟

تمام این‌ها را گفتم که بگویم؛ به باور من وقتی زمانمان را صرف انسانی می‌کنیم یعنی بخشی از وجود و احساسمان را داریم برایش مصرف می‌کنیم و بخشی از زیستنمان را، این مصرف شدن از ما – یا دست کم از من – انرژی می‌گیرد.

من برای آدم‌هایی که دوستشان دارم و – حتی برای خودم- هیچ سرمایه‌ای جز زمانم ندارم؛ و اگر آن را برایشان صرف می‌کنم یعنی خیلی دوستشان دارم؛ وقتی برای کسی زمان بگذارم خود به خود احساساتم درگیرش می‌شود: یا احساس پشیمانی که چه صرف وقت بیهوده‌ای بود یا لذت که ارزشش را داشت… هر کدام موجی درونم ایجاد می‌کند.

  • موجیم که آسودگی ما عدم ماست…

پ ن: ببخشید خیلی سخنرانی‌طور شد؛ ولی خب “مخاطب خاص” و شاید “چند مخاطب خاص” داشت…(هر کی می‌خواد به خودش بگیره 😅🙈)

درخت اقاقیا هم خودشو لخت کرده… هر چیزی لختش یه زیبایی داره با لباس و پوشش یه زیبایی… 😁 فرق درختا با ما اینه که توی تابستون لباس میپشون تو زمستون لخت میشن… (نمکدون شدم یهو)

دسته‌بندی‌ها

.دسته ها

15 پاسخ

  1. دقیقاااااااا همینطوره 👏🏻👏🏻👏🏻👌🏻👌🏻👌🏻😻😻😻 نمکِ اون اقاقیا و آدم ها😂😂😂😂عالیییی😂😂😂

  2. كاملا موافقم. من خودم از وقتي سايت شما رو دنبال مي كنم و سبك زندگي فعالتونو ديدم ارزش زمانو دارم درك ميكنم و ايني كه الان گفتين شايد ساده به نظر برسه ولي واقعا ساده نيست قدر زمان رو دونستن. من هميشه از دهن آدماي مسن زندگيم ميشنوم كه ميگن اي دل غافل جووني كجايي زندگي اينطور مي گذره اون طور مي گذره. ولي وقتي آدم واسه زمانش ارزش قائل ميشه اصلا اينطور نمي گذره. حالا من واقعني سه ماهه دارم سعي مي كنم مثه شما روزانه مطالعه كنم روزانه زبان بخونم ورزش كنم و واقعا از وقتي اينستامو بستم خيلي ذهنم آرومه. ولي واقعني هم تازه دارم درك مي كنم چرا شما مدام دوست دارين با خودتون باشين. چوو ارزش زمانو درك كردين. من الان روزايي كه زبان نميخونم مثه اينه كه نماز نخوندم. يا روزايي كه كتاب نميخونم. ولي تا قبلنا اين طوري نبودم.
    وقت گذاشتن واسه آدما هم حرف مهمي بود برام. براي بيشتر ماها همون پول و شهرت و معروفيت و اينا مهمه. اصلا فكر نميكنيم اگه زمان نباشه هيشكدومشون به درد نميخورن و به كار نميان.
    مرسي كه هستين😍😍😍😍😍😍 درخت اقاقيام خيلي هم خوب بود كه گفتين من كه خنديدم: تا تواني دلي به دست آور… كه شما به دست ميارين. بر عكس بعضيا..،

  3. من شخص شخیص پول رو خیلی دوست دارم چون واقعا مهمه، اگر به اندازه کافی نباشه حتی نمیتونم تولد یک عزیزی رو اونجوری که دوست دارم بهش تبریک بگم. ممنون از شما که یادآوری میکنین که مهم هست ولی مهم تر نیست. وقتی فکر میکنم میبینم شما درست میگین، زمان از همه چی مهم تر و با ارزش تره و کسی که آدم رو دوست داره، قدر همون زمانی رو که براش صرف کنی میدونه حتی اگر کار دیگه ای نتونی بکنی💜
    .
    .
    خیلی دوست دارم که حال و هوای درخت اقاقیا جون رو به اشتراک گذاشتین💚
    .
    .
    نقاشی چشم و ابرو به طرز باورنکردنی واقعی و زیباست❤️

    1. 😍😍😍بله این شخص شخیص به راحتی توانایی این رو داره که روی آستانه تحمل آدم تاثیر بذاره… روی انگیزه های آدم… و آدمی که انگیزه نداشته باشه و آستانه تحملش پایین باشه هر کاری میتونه ازش سر بزنه و در عین حال هیچ کاری هم نمیتونه توی زندگیش انجام بده …😍😍😍مرسی که هستی…. به قول آندره ژید زیبایی در نگاه توست…

  4. چقدر این پست هاتون رو لابه‌لای داستان‌های متنی و صوتی دوست دارم👌🏻👌🏻👌🏻👌🏻❤️❤️❤️
    گاهی یه چیزایی رو دوباره بهم یادآوری می‌کنه و گاهی هم یه تلنگره.. چه زیبا و درست اشاره کردید به زمان و ارتباطش با آدم‌هایی که دوستشون داریم👏🏻👏🏻❤️❤️❤️
    وچه موافقم با فرق خودمون و درخت‌ها👌🏻🤩
    نقاشی چشم👌🏻😻😻😻😻🥺❤️❤️❤️

  5. سلام چه جالب من تو کرونا خیلی زمان برام ارزش پیدا کرده حتی تو این دو سال هر روزم رو تو سررسید مینویسم و بعد بهش می نگرم که «سعید» چه طوری داری زندگی و زمان را مصرف (حروم) میکنی

    1. سلام… مرسی که میخونید و کامنت میذارید… واقعا خوشحالم میشم… کاملا موافقم… کرونا برای ما بازمانده های کرونا قواعد بازی زندگی رو یه طوری متحول کردی که در حالت عادی بعید میدونم میتونیستم به این راحتی به این نقطه برسیم…

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

شاید این‌ها هم جالب باشد

روزنوشت‌ها

قلم زدنی با قلم‌زنی…

با خودم لج كرده‌ام؛ ذهنم آبستن داستان‌ها و قصه‌های بسیار است. دستانم تشنه‌ی قلم زدن و نوشتن واژه‌ها… اما چونان كه بخواهي كودك خواهانِ پفك

ادامه مطلب »
روزنوشت‌ها

انگار که نیستی…

چو هستی، خوش باش… چشم‌هاتو ببند و فرض کن همین الان همین لحظه مُردی… اولش ممکنه فکر کنی: کارهام؟ احتمالا بچه هام؟ شوهرم؟ زنم؟ مادرم؟

ادامه مطلب »
روزنوشت‌ها

دی سگ …!

دی سگ با دوربین همی گشت دور شهر کز آدم و انسان ملولم و حیوانم آرزوست!    

ادامه مطلب »

مطالب تصادفی

داستان کوتاه

پوستر استقلال

  خواهرم الآن یکی از بهترین مربی‌های فوتبال زنان ایران است. درست است تا وقتی بدنش روی فرم بود نتوانست توی مسابقات بین‌المللی شرکت کند

ادامه مطلب »