از کتاب مجموعه مقالات آینده جرم شناسی، نوشته براندن والش، رالف اوبر، ترجمه گروهی از پژوهشگران جرم شناسی، به کوشش عباس شیخ الاسلامی و فرهاد شاهیده، انتشارات مجد، ۱۳۹۶، ۳۶۴ صفحه.
( آدمیزاد موجود غریبی است… فقط چهار سال پیش …. و من دیگر آدمی را که در ترجمه این کتاب مشارکت کرده نمیشناسم… انگار از بیرون نه به خودم که به فرد دیگری بسیار دور تر از منِ من نگاه میکنم که من نبوده… پوست انداخته ام یا دوباره متولد شده ام؟ بیدار شده ام یا به قول بهار “گوییم که بیدار شدیم، وه چه خیالی؟ بیداری ما چیست ؟ بیداری طفلی که محتاج به لالاست؟”…به هر حال الان میدونم که نمیخوام از شیمی و جغرافی و تاریخ نفور باشم و از فلسفه دور باشم و به غوغای بیهودگان نزدیک… )
بخشهایی از مقاله
پژوهشی راجع به حرفههای مجرمانه:مشارکت، فرصت و نیاز
آلفـرد بلــوم‌شـتاین
سخن مترجم
پرفسور بلومشتاین[۱] یکی از اساتید برجستهی حوزه عدالت کیفری و سیاستگذاری جنایی است که طی پژوهش های دو سه دههی اخیر خود، به مسائل متعددی در این حزوه من جمله ارزیابی نرخ جرایم، تعیین کیفر، ناتوانسازی و بازدارندگی، جمعیت زندانها، ویژگی های دموگرافیکی مجرمان، خشونت نوجوانان ، سیاست های مرتبط با مواد مخدر و حرفه های مجرمانه پرداخته است.
در مقاله حاضر نیز وی به طور جامع و مانع به مبحث حرفه های مجرمانه ، مفهوم شناسی، آغاز، پایان، نرخ ارتکاب جرم عوامل موثر بر چراییِ تغییر الگوی حرفهی مجرمانه پرداخته است. بیتردید بررسی علمی و دقیق حرفه های مجرمانه به منظور اتخاذ سیاستهای کنترل و پیشگیری از جرم بسیار اهمیت دارد. پژوهشگران این حوزه با بررسی چهار مولفهی مهمِ مشارکت، فراوانی، شدت و طول حرفهی مجرمانه، اطلاعات بسیار سودمندی برای اصلاح و بهبود خطمشی سیاست جنایی در اختیار تصمیمگیرندگان قرار میدهند. با این حال به رغم این که در بسیاری از کشورها مانند ایالات متحدهی امریکا، انگلستان، نیوزلند و استرالیا پژوهشهای متعددی در این حوزه صورت گرفته است، در ایران به نظر میرسد منابع نظری و کتب بسیار اندکی وجود دارد که مترجم بخشی از آنها را در بخش ضمیمهی منبع شناسی به نوشتار حاضر افزوده است، ضمن آن که پژوهشهای دقیق بومی نیز در این حوزه احتمالا به سبب محرمانگی خاصی که نظام عدالت کیفری ایران برای اطلاعات مرتبط با جرم و مجرم قائل است، انجام نشده است. خلایی که چالشهای عملی عمدهای برای کنترل حرفههای مجرمانه پدید میآورد. با این حال مترجم امیدوار است، به موازات افزایش کمّی منابع نظری تطبیقی و وارداتی، خلا مطالعات بومی نیز با خیل عظیم دانشجویان مقطع تحصیلات تکمیلی دانشگاه رفع و اطلاعات مناسب و کافی برای اتخاذ سیاستهای مناسب در حوزه کنترل جرم و سیاست جنایی فراهم گردد…
مقدمه
محور اصلی در تمامِ کتاب‌شناسی تأثیرگذار فارینگتون[۲]، حرفههای مجرمانه[۳] است. پرواضح است که مطالعات کمبریج در راجع به رشد بزهکاری (سی‌اس‌دی‌دی)[۴] او را قادر می‌سازد که رشد حرفههای مجرمانه را در گروه آماری مربوط به لندن به‌دقت بررسی کند، اما به خاطر میزانِ محدود نمونه‌ها، وی فراتر رفته و به‌طور جامع‌تری به مسئله حرفههای مجرمانه پرداخته است. بیشترین اهمیت آثار او در این زمینه است و مخلص کلام این فصل که به دیوید فارینگتون اختصاص دارد، به بررسی پژوهش درزمینه‌ی حرفههای مجرمانه می‌پردازد، دانش غنی انباشته در طی دهه‌های گذشته را بررسی می‌کند، به نیاز برای پیشرفت بیشتر در شفاف‌سازی بخش‌های مبهم توجه می‌کند و فرصت‌های بیشتری را برای پژوهش در این زمینه می‌سنجد….
منابع داده‌ها
داده‌های لازم برای برآورد مؤلفه‌های مربوط به حِرَف مجرمانه دو نوع عمده هستند. اولين مورد، خود-گزارش‌‌گریِ بزهکاری فردي[۵] و سایر ویژگی‌های زندگي [مجرمانه][۶] است كه از پیگیری‌های سخت‌کوشانه‌ی پژوهشگرانی همچون ديويد فارينگتون در جریان تحقیق راجع به رشد بزهکاری در مطالعات کمبریج به دست آمده است. خود-گزارشگری از افراد در قالب مصاحبه‌های دوره‌ای، اطلاعاتی ارائه می‌دهد که مربوط به بزهکاری فردی خود ، رویدادها و تجربیات دیگری است که در زندگی افراد اتفاق می‌افتد و می‌تواند بر فعالیت‌های مجرمانه‌ی آنها تأثیر بگذارد. روش دوم شامل کاربرد سوابق رسمی مانند پیشینه‌ی بازداشت یا «پرونده‌های جنایی» است که در بسیاری از حوزه‌های قضایی[۷] نگهداری می‌شود. این پرونده‌های جنایی تنها سوابق مربوط به جرائمی را ارائه می‌دهد که بازداشت فرد به سبب آن بوده است، و معمولاً شامل اطلاعات‌پایه‌ی جمعیتی مانند سن، نژاد ، جنسیت، و کمی بیشتر در مورد شرایط زندگی بزهکار است که می‌تواند عاملي برای ارتکاب به جرم باشد. از طرف دیگر، میلیون‌ها پرونده جنایی وجود دارد، درحالی‌که مطالعات خود-گزارشگری معمولاً شامل حداکثر چند هزار پاسخ‌دهنده می‌شود و نیازمند بررسی مستمر پاسخ‌دهندگان در طول دوره درازمدت مطالعه است. یافتن وسیله‌ای برای ایجاد ارتباط میان این دو نوع پیشینه، ارزش قابل‌توجهی به سبب امکان بهره‌مندی از مزایای هر یک دارد. برای مثال، داشتن برآوردی از احتمال بازداشت بلافاصله پس از ارتکاب جرم (بلومشتاین و همکاران، ۲۰۱۱) می‌تواند موجب تسهیل برآورد فراوانی حقیقی جرائم از طریق اطلاعاتی شود که درباره فراوانی بازداشت در پرونده‌های جنایی وجود دارد (رجوع شود به فارینگتون و همکاران، ۲۰۰۷ )…
حرفههای مجرمانه
«حرفهی مجرمانه» امکان تمرکز بر بزهکاری فردی و الگوهای ارتکاب جرم توسط افراد را فراهم می‌کند (بلومشتاین و همکاران، ۱۹۸۶). مطالعه‌ی حرفههای مجرمانه، تلاشی برای نشان دادن شیوه‌ی اصلی کسب معاش توسط افراد نیست، بلکه تبیین ویژگی‌های نحوه‌ی ارتکاب جرم توسط افراد است. تلاش برای تشریح فرایند شروع فعالیت مجرمانه، سن رخداد آن، و همچنین وقایع تسریع‌کننده آن است. به‌علاوه می‌بایست اطلاعاتی درباره‌ی سوی دیگر این حرفه، درباره‌ی روند خاتمه یا تخفیف فعالیت مجرمانه ارائه دهد. برای مثال، مدت‌زمان میان آغاز و پایان، و یا مدت پرداختن به حرفهی مجرمانه موردتوجه است. شاید نکته‌ای که حتی بیشتر به‌خصوص برای قاضی صادرکننده‌ی حکم موردتوجه باشد، «مدت‌زمان باقیمانده» یا فاصله زمانی است که میان هرگونه اقدام خاص تا اتمام حرفه وجود دارد. میان نقطه شروع و پایان، جزئیات فعالیت مجرمانه فرد وجود دارد که مهم‌تر از همه شامل نوع جرائم ارتکابی، فراوانی ارتکاب جرم، و هر نوع روندی است که در میزان جدیت جرائم مرتکب شده یا روند تخصص یافتن به کمک حرکت از ترکیب کلی جرائم به‌سوی ترکیبی گزینشی‌تر وجود دارد که خود می‌تواند بازتاب تخصص یافتن در آن زمینه‌ی خاص باشد…
کلیت حرفههای مجرمانه : آغاز و پایان
آغاز یک حرفه مجرمانه اغلب در سال‌های اولیه و یا اواسط دوره‌ی نوجوانی اتفاق می‌افتد، و احتمالاً به تحریک یک استخدام‌کننده نسبتاً مسن‌تر که انگیزه و راهنمایی‌های لازم را برای اقدامات غیرقانونی ارائه می‌دهد. البته اولین رویداد احتمالاً در سن کمتری ثبت می‌شود، اگر که ثبت آن بر اساس خود گزارشگری انجام شود(اولین «جرم») تا اینکه بر پایه‌ی سوابق رسمی باشد (اولین «بازداشت»، که ممکن است پیش از آن جرائم دیگری انجام‌گرفته باشد ولی بازداشتی رخ نداده باشد).
اغلب پژوهش‌ها درزمینه‌ی حرفههای مجرمانه اهمیت آغاز زودهنگام ارتکاب جرم را نشان میدهند: ورود به این عرصه در سنین پایین می‌تواند مدت پرداختن به حرفهی مجرمانه را افزایش داده و امکان ارتکاب جرائم شدیدتر را به‌همراه داشته باشد…
پایان
توصیف و تحلیل فرایند پایان حرفهی مجرمانه، برعکس فرایند شروع، بسیار پیچیده‌تر است. ویژگی آغاز رویدادی مشخص است، اما قاعدتاً چنین رویدادهای پیش‌بینی‌شده‌ای در خاتمه مطرح نیست. بنابراین، تااندازه‌ای که در حرفهی مجرمانه، شاهد جریان پیوسته‌ی وقوع جرم و پس‌ازآن وقفه‌های تکرارشونده‌ها هستیم می‌شود دریافت که بسامد جرم تا حد زیادی کاهش یافته و احتمالاً به عدد صفر رسیده، یعنی به‌طورکلی از میان رفته است. از سوی دیگر، با افزایش سن، فراوانیِ وقوع جرم در بسیاری از حرفههای مجرمانه به‌طورکلی کاهش می‌یابد و بنابراین، این الگو پیش‌بینی زمان خاتمه‌ی حرفه را پیچیده می‌کند. تااندازه‌ای که این کاهش نسبتاً یکنواخت باشد، می‌توان تخمین زد که میزان کاهش تا چه حد بوده و درنتیجه، پیش‌بینی کرد که چه زمانی این روند به صفر خواهد رسید. موضوع پایان یافتن حرفه به‌واسطه‌ی احتمال تکرارشوندگی که در بخش بعدی بحث می‌شود، بیش‌ازپیش پیچیده می‌شود؛ کاملاً محتمل است که فردی به‌وضوح روند پایان یافتن را نشان دهد و پس‌ازآن، در مدتی هیچ جرم دیگری مرتکب نشود و بعدها دوباره روند ارتکاب جرمی را آغاز کند که یا مشابه روند قبلی است یا هیچ شباهتی با آن ندارد.
البته، جالب و مهم است که اطلاعات بیشتری درباره‌ی استمرار حرفههای مجرمانه و توزیع آن به‌مثابه‌ی تابعی از ویژگی‌های فردی جمعیت‌شناختی و اجتماعی، سن در هنگام شروع، انواع جرم در حرفههای مجرمانه و جنبه‌های دیگر این حرفه‌ها داشته باشیم. پرسش مشخصاً جالب این است که زندانی بودن تا چه میزان استمرار حرفهی مجرمانه را تغییر می‌دهد. همچنین ممکن است تأثیر زندان باعث گسترش رفتار مجرمانه و بنابراین سبب شود حرفهی مجرمانه برای مدت مشخصی، چه‌بسا به‌اندازه‌ی دوره‌ی زندان یا حتی بیشتر از آن، ادامه یابد و دست‌کم آن جنبه‌ی اثر ناتوان‌کنندگی[۸] زندان را خنثی کند؛ از سوی دیگر، دست‌کم برای برخی از افراد، زندان تأثیر اصلاحی یا بازدارندگی دارد و بنابراین طول حرفه را کوتاه می‌کند. عجیب است که دانشمان درباره‌ی شدت و جهت این تأثیرات، و به‌ویژه تعامل این تأثیرات در افراد دارای ویژگی‌های متفاوت بسیار اندک است.
یکی از متغیرهای مهم تعیین طول حرفه مدت باقیمانده[۹] یا زمان باقیمانده از حرفه در مدت‌زمان ارتباط با نظام عدالت کیفری است. مشخصاً، چنین اطلاعاتی به‌ویژه برای تصمیم‌گیری در این زمینه مهم است که برای فرد باسابقه‌ی مشخص حرفهی مجرمانه چه حکمی صادر کنیم. اگر مدت باقیمانده کوتاه است، تحمیل حکم طولانی به‌نوعی اتلاف ظرفیت محدود زندان خواهد بود. در این مورد هم اطلاعاتمان برای پیش‌بینی مدت باقی‌مانده‌ی حرفه ناقص است…
برای مطالعه مطلب کامل به اصل کتاب مراجعه کنید پلیز…
[۱] علاقمندان میتوانند برای ارتباط با پرفسور بلومشتاین از ایمیل ذیل استفاده کنند:
[۲] Farrington
[۳] Criminal careers
[۴] Cambridge Study in Delinquent Development) CSDD(
[۵] Self -reports of individual offending
[۶] Life characteristics
[۷] Jurisdictions
[۸] Incapacitative effect
[۹] residual duration
2 پاسخ
لایک داری ( قلب قلب قلب )
😍😍😍