راستی لذت تنها بودن را چشیدهای، قدم زدنِ تنها، دراز کشیدنِ تنها توی آفتاب؟ چه لذتِ بزرگی است برای یک موجود عذاب کشیده، برای قلب و سر! منظورم را میفهمی! آیا تا به حال مسافت زیادی را تنها قدم زدهای؟ قابلیتِ لذت بردن از آن دلالت بر مقدار زیادی فلاکتِ گذشته و نیز لذتهای گذشته دارد. وقتی پسربچه بودم خیلی تنها ماندم، اما آنها بیشتر به زورِ شرایط بود نه به انتخاب خودم امّا حالا، با شتاب به طرفِ تنهایی میروم، همانطور که رودخانهها با شتاب به سویِ دریا سرازیر میشوند.
فرانتس کافکا
5 پاسخ
😍😍😍😍😍😍
😍😍😍😍
آری چشیده ام…
کامنتت شبیه لذت چشیدن نبودن … چون شکلک نداشت.😉
اینترنت میمون شده بود سایت ایموجی رو باز نمیکرد که ازش ایموجی کپی کنم 😂😂😂 (با لپتاب)