به باور پارسی نژاد خاستگاه فکری تفکر انتقادی در ایران سده نوزدهم را باید در مقوله عقلانیت اروپای عهد روشنگری بازجست. وی دراین‌باره می‌نویسد:
در مطالعه عوامل پیدایش نقد ادبی جدید در ایران باید به عامل انتقاد اجتماعی توجه کرد که خود حاصل پیدایش تفکر انتقادی در جامعه ایرانی است. تفکر انتقادی نیز که خود مولود نگرش عقلی است در مرحله نخست متوجه تضاد نظام‌های سیاسی و اقتصادی می‌شود و در مراحل بعدی به مطالعه مظاهر فرهنگی که ادبیات شاخه‌ای از آن است می‌پردازد و در این مطالعه آنچه را مخالف حکم عقل و منطق می‌بیند انتقاد می‌کند.
از کتاب تاریخ نقد ادبی در ایران، ویلیام ال هنوی
.آخرین دیدگاه