عامه مردم از گروه‌های بی‌شماری تشکیل‌شده‌اند که بر سر ما [نویسندگان] فریاد می‌زنند: مرا تسلی بده، سرگرمم کن، غمگینم کن، همفکری و هم دردی مرا برانگیز، مرا به رؤیا فروبر، بخندانم، بلرزانم، بگریانم، مرا به فکر کردن وادار کن.
از کتاب عناصر داستان، جمال میر صادقی، نشر سخن: ۱۳۹۴٫
مو پاسان: داستان مدرن هدفش آن نیست که حکایتی تعریف کند یا ما را سرگرم سازد یا متأثر کند بلکه هدف داستان آن است که
ای برادر قصه چون پیمانه‌ای است معنی اندر وی بسان دانه‌ای است کودکان افسانه‌ها می‌آورند درج در افسانه‌شان بس سر و پند هر جدی هزل
واژه داستان در لاتين به معناي كشف است. نويسنده ها داستان را به هم نمي بافند، بلكه آن را پيدا مي كنند. بعضي اوقات آنها
نمیدونم واقعن منو بوسید؟ آخه اون روز خیلی چِت بودم. عرشیا میگه خیلی هندی بوده. نمیشه وسط پارک بوسیده باشَدِت. میگه توهم زدی. نمیدونم.
اصلاً قرار نبود یکجا بماند. قرار بود برود همه دنیا را ببیند. قرار بود هر شهر را فقط یک‌بار ببیند. توی هر شهر فقط
یازده از دوازده و چون از کوزه واژگونت آب میریزی چشمانم جاری میشود… میراب من سیرابم کن که سرما سخت سوزان است و لبهایمان از
یکی توی سرم می‌گفت: «اسمت بریجیته، بیست‌ونه‌ساله از نروژ» و من دست‌هایم را روی شقیقه‌هایم گذاشتم و به خیال خودم داد زدم «نه من
.آخرین دیدگاه