خاستگاه فکری تفکر انتقادی ایران قرن ۱۹
به باور پارسی نژاد خاستگاه فکری تفکر انتقادی در ایران سده نوزدهم را باید در مقوله عقلانیت اروپای عهد روشنگری بازجست. وی دراینباره مینویسد: در
به باور پارسی نژاد خاستگاه فکری تفکر انتقادی در ایران سده نوزدهم را باید در مقوله عقلانیت اروپای عهد روشنگری بازجست. وی دراینباره مینویسد: در
او در پیشگفتار «برخی بررسیها درباره جهانبینیها و جنبشهای اجتماعی در ایران» ۱۳۴۸ نوشته که در انجام نقد چند نکته را رعایت کرده است:
او از همکاران نهضت خیابانی در تبریزی بود. شاید درخشانترین جنبه کار رفعت عقایدی باشد که ضمن یا پس از مناقشات قلمی با مطبوعات
نقد تئوریک : یافتن طرق جدید تکامل و نمایاندن معایب و محاسن یک اثر ادبی و کلیه ادبیاتی که در یک جهت سیر کرده
و آن دو نوع باشد؛ نقد خصمانه یا همان انتقاد نقد منصفانه یا نقد در برابر انتقاد در هردوی اینها اشتراکات است در سوژهی
نقد در لغت تمیز دادن خوب از بد و بهین چیزی برگزیدن است. نقد ادبی تاثیر واقعی آثار هنری را توجیه میکند و خط سیر