داستان دنباله‌دار

  کل هفته در حال جستجو در گذشته بودم تا به این سؤال پاسخ دهم: «چه شد که چشمه نوشتنم خشکید». زنگ می‌زنم به هدیه.

من بچه عجیبی بودم. شیطان، شلوغ، لجباز، انضباط ناپذیر، یاغی؛ اما تنها چیزی که این موجود پرسروصدای جنگجو را ساکت می­ کرد، کتاب بود. از

یک‌بار یکجایی خواندم «سطح هر ایدئولوژی­ای را که بتراشی به یک داستان می‌رسی»[۱]، به یک قصه، به یک زندگینامه. من فکر می‌کنم همه نویسنده‌ها داستان